
uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh! uh!
júbilo: iiija, iiija, iiija, iiija, iiija, iiija, iiija, iiija...
ResponderEliminardel niño Fidencio se cuenta que, dada la cantidad de enfermos que llegaban a Nuevo León, el santo del pueblo los hacía acostar uno tras otro, él pasaba caminando sobre ellos y en el acto debían reincorporarse sanos. Así de rapidito. O bien, cuando quería echar cotorreo con los desahuciados se subía a una azotea con algunas canastas de jitomates, los enfermos se acercaban a él desde abajo, así Ficencio comenzaba la salvaje ráfaga de jitomatazos sandadores (imagino que entre más fuerte el proyectil más eficaz el milagro).
ResponderEliminar